 |
In het kort |
|
Het Divx zoals we het nu kennen is een codec, bedoelt om videobestanden
die met Divx gecodeerd zijn, af te kunnen spelen. Het bijzondere van Divx
is dat het een hoog kwaliteit beeld combineert met een lage bestandsgrootte.
Het maakt het daardoor mogelijk dat een complete DVD film, welke al gauw
4 GB is, slechts 700 MB wordt. Het voordeel hiervan is, dat je daardoor
een DVD kan kopiëren naar CD, zonder dat de beeldkwaliteit ernstig
verloren gaat.
|
Hoe het mogelijk is dat Divx zo klein is en zo'n
hoge kwaliteit heeft |
|
Divx is gebaseerd op de MPEG-4 compressie methode. Er wordt hier gebruik
gemaakt van de zogeheten 'keyframes'. Een film is opgebouwd uit een aantal
frames per seconde. Elk frame is 1 beeld. DVD regio 2 geripte films hebben
per seconde 25 frames. Om de zoveel seconden is er een keyframe. Vanaf
deze frame wordt alleen de informatie die veranderd op het beeld, opgeslagen.
Dat betekend dat als er een zwart vlak is, en er een wit poppetje van
links naar rechts loopt, alleen de verandering in het beeld van een poppetje
opgeslagen wordt. Om het wat duidelijker te maken, hier een voorbeeld:
| Keyframes en deltaframes: |
 |
|
Een ongecomprimeerd videobestand. Zie hoe elk plaatje een volledig
beeld is.
Een gecomprimeerd Divx bestand waarbij frame 1 en 5 keyframes zijn,
en 2, 3 en 4 deltaframes (stukjes beeldverandering ten opzichte
van het vorige frame)
|
En dan nu het technische verhaal:
Elk DivX beeld is opgebouwd uit vakken van 16x16 pixels. Bij een resolutie
van 640x480 zou je daardoor 40x30 vakken krijgen Om ruimte te besparen
worden de vakkes die gelijk zijn aan het vorige frame, niet opgeslagen.
Dit zorgt voor een hoge compressie omdat wanneer iemand praat voornamelijk
alleen de vakjes rond diegene's mond opgeslagen hoeven te worden. Natuurlijk
veranderen er ook andere vakken dan behalve die rond om de mond, omdat
er altijd veranderingen optreden. Denk aan lichtinval, beweging van de
camera, enzovoort.
Kijk mee naar het bovenstaande plaatje. Frame 5 is gebaseerd op het 1e
frame. Over het 1e frame heen, wordt frame 2 geplaatst (frame 2=alle veranderingen
ten opzichte van 1), dan wordt frame 3 over frame 2 geplaatst (frame 3=alle
veranderingen ten opzichte van 2) en dan frame 4 over 3. Hierna is er
weer een volledig beeld, frame 5. Stel je voor dat frame 5, net zoals
2, 3 en 4 zou zijn, en de rest van de film, alleen nog maar uit delta
frames (zoals frame 2, 3 en 4) zou bestaan. Dat zou betekenen dat als
je bijvoorbeeld in een film een stukje uit het midden wilt zien, je eerst
de hele film tot aan dat stuk moet afdraaien! Dit komt omdat hij elke
frame eerst over de ander moet heenplaatsen voordat hij een volledig beeld
heeft. De eerste Divx varianten werkten op deze manier, maar gelukkig
hebben ze daar snel wat op gevonden, namelijk de keyframes (frame 1 en
5). Deze frames geven een volledig beeld weer. Na elke keyframe komen
een aantal deltaframes waarna er weer één keyframe volgt.
Veel films hebben om de 2 à 3 seconden een keyframes. Dit doen
ze zo kort achter elkaar omdat je anders heel moeilijk kan spoelen in
een film. Want stel dat je ze om de minuut zou doen, dan zou je om de
59ste seconde te kunnen zien, eerst alle vorige frames geladen moeten
hebben!
Het is natuurlijk logisch dat het voor je computer makkelijker is om iets
beeld voor beeld af te spelen, dan per frame rekening te moeten houden met
wat wel en wat niet meeveranderd. Daardoor is er voor het afspelen van een
Divx bestand veel rekenkracht nodig. Aangezien de processor deze berekeningen
uitvoert, is het noodzaak dat je processor snel genoeg is. Als je een 500
Mhz of snellere processor hebt kun je alle Divx films goed afspelen. Sommigen
lukt het met mindere snelle processoren, maar vaak begint een film dan zo
nu en dan te schokken. Dit komt omdat er dan zoveel beeldveranderingen plaatsvinden
(bij bijvoorbeeld een actiescène) dat de processor alle veranderingen
niet zo snel niet meer kan berekenen en stukken begint over te slaan.
|
Het heden en de toekomst |
|
De makers van de eerste Divx codec hebben de merknaam Divx overgekocht en
het bedrijf DivxNetworks opgezet. Dit bedrijf gaat verder met het ontwikkelen
van de codec. Hun bedoeling is om het een nieuw standaard in de video wereld
te maken.
De nieuwe codec (5.x) is volledig herschreven vanaf het begin om zodoende
onafhankelijk te zijn van de Microsoft technologie. In het begin van 2001
werd de sourcecode voor een nieuwe codec vrijgegeven met de project naam:
OpenDivx. In minder dan drie maanden na de vrijgeving van de sourcecode,
was OpenDivx al vertaald naar alle grote besturingssystemen. DivxNetworks
is nu zover met de ontwikkeling dat het nu een volledig herschreven codec
op de markt heeft gebracht, Divx 5. De codec is door het beta-test stadium
gegaan en is downloadbaar vanaf www.Divx.com.
Eenmaal geïnstalleerd kan je zowel de oude als de nieuw gecodeerde
Divx films bekijken.
|
Waar Divx vandaan komt |
|
Natuurlijk prachtig mooi, die hele werking van Divx, maar waarom heeft het
zo'n vreemde naam? Het staat oorspronkelijk voor: DIgital Video
EXpress, en was bedoeld als een soort van concurrentie van de DVD.
Divx was ontwikkeld door een partnerschap tussen Circuit City (Amerika's
grootste elektronica zaak) en Los Angeles' entertainment law firm Ziffren,
Brittenham, Branca & Fischer. De volgende bedrijven tekenden allemaal
een meerjarig contract om hun films in Divx te produceren: Buena Vista Home
Entertainment, MGM/UA, Paramount, Universal, DreamWorks SKG, en 20th Century
Fox.
Maar wat was het nou precies? Eigenlijk was het een soort van DVD, alleen
je huurde 'em niet, maar je kocht het voor $5. Zodra je de disc in je Divxplayer
gestopt had, kon je de film de komende 48 uur bekijken. Wou je de film na
die 48 uur weer bekijken, of wou je de film op een andere Divxplayer zien?
Dat kon, maar dan moest je extra bijbetalen. Sommige films ondersteunden
het ook dat je voor een bepaald bedrag de film onbeperkt bekeken kon worden.
Het heeft nooit echt voet aan de grond gekregen, en is het in 1999 opgeheven.
De naam 'Divx ;-)' voor de codec, is als een grap overgenomen. De ;-) hebben
ze erachter geplakt om het gefaalde oude Divx systeem te bespotten.
Je kan je afvragen wat het doel is van dit systeem. Hier is wat de betrokken
bedrijven zeiden toen Divx voor het eerst aangekondigd werd.
De voordelen:
Het Divx systeem bood buitengewone veiligheid tegen illegale kopieën.
De meervoudige lagen van beveiliging bevatte: elke divx disc en divx
speler had een eigen serie nummer, drievoudige DES encryptie, watermerken
en analoge kopieer beveiliging.
Divx is simpel en gemakkelijk. Voor een prijs van ongeveer $5 was
je de eigenaar van een film, welke eruit zag als een gewone cd, waarmee
de meeste mensen al bekend mee waren.
Omdat Divx zeer goed beveiligd is, stemden de bovenstaande studio's
ermee in om al hun nieuwe, en een gedeelte van de al uitgebrachte films,
uit te brengen op Divx discs. De nieuwe Divx titels zouden op hetzelfde
moment uitgebracht worden als de VHS versie.
Er werd verwacht dat Divx op verschillende plaatsten verkocht zouden
worden. Zoals videotheken en video bedrijven, maar ook in elektronica
zaken en warenhuizen.
De Divx speler werd aangesloten op een standaard telefoonlijn. De
lijn werd tijdens de film niet gebruikt. De speler maakte zo nu en dan
verbinding met het Divx centrum in de daluren om de rekening informatie
op te sturen.
Je hoefde de moeite niet te nemen de disc terug te brengen naar de videotheek
aangezien het je eigendom werd.
Maar zoals met alles, zijn er altijd twee kanten. Hier een lijst van de
tekortkomingen van het systeem.
De nadelen:
Iedereen die al een DVD speler gekocht had, moest een nieuwe Divx
speler aanschaffen. Er waren geen upgrades mogelijk voor DVD gebruikers.
Divx spelers waren ongeveer $100 duurder dan normale DVD spelers.
De Divx discs hadden lang niet zoveel extra's zoals die op een DVD
aanwezig zijn.
Milieu kwestie. Veel mensen zouden de discs na gebruik weggooien.
Verwarring. De beschikbaarheid van twee DVD formaten verwarde klanten.
En als Divx Gold edities verkocht zouden worden wilden mensen natuurlijk
weten wat het verschil was, en welke de beste was.
Niet alle bedrijven ondersteunde Divx. Warner Bros en Columbia TriStar
weigerden mee te doen.
Als je een Divx disc van iemand leende, moest je opnieuw betalen,
ook al had de ander net de 48 uur ontgrendeld, of zelfs de complete
disc gekocht.
Het Divx bedrijf wist exact wat je keek, en wanneer.
|
Het einde van het Divx systeem |
|
Op woensdag 16 juni 1999 werd bekend gemaakt dat Digital Video Express
ophield te bestaan. Divx was officieel dood. Wat was er mis gegaan? Divx
zei dat het niet kwam wegens het slechte verkoop ervan, maar omdat ze
niet genoeg ondersteuning kregen van de studio's en detailhandelaren.
Het was waar dat Divx niet een ramp was qua verkoop, maar het was ook
zeer zeker geen groot succes. Veel mensen hadden namelijk al een DVD speler
gekocht, en waren nu kwaad dat Divx ineens met een concurrerend systeem
kwamen. De Divx doelgroep was dan ook de geregelde VHS gebruiker die nu
in plaats van video's lenen, Divx moest gaan kopen. Het ging er hier om
dat de gebruikers de discs niet meer terug hoefde te brengen naar de videotheek,
maar was dat nou het geld wel waard?
De studio's en detailhandelaren droegen zeker mee aan de ondergang van
Divx. Warner en Columbia TriStar weigerden hun films beschikbaar te maken
op Divx. Andere studio's hadden zo'n voorkeur voor Divx, dat ze de Divx
nog vóór de DVD uitgaven. Andere winkels wouden niet graag
Divx producten verkopen omdat dit betekende dat ze daarmee hun concurrentie,
Circuit City, een handje zouden helpen. Ook de videotheken waren niet
dolenthousiast omdat ze hierdoor geen boetegeld meer konden ontvangen
voor te laat teruggebrachte films en zo dus een stuk winst miste. Het
was duidelijk dat Divx een moeilijke strijd moest voeren, welke uiteindelijk
te moeilijk bleek.
Op 30 juni 2001 werd Divx geschiedenis. De Divx spelers werden normale
DVD spelers en de Divx discs werden onbruikbaar. Maar wat betekend dit
voor DVD? Er is nu geen verwarring meer en de verkoop van DVD spelers
is weer verder omhoog gegaan. De strijd is over, DVD heeft gewonnen. DivX
leeft nu alleen nog voort als iets compleet anders, een manier van het
opslaan van videobestanden. En is daarmee opnieuw een concurrent geworden
van de DVD.
|
